Gabinet masażu klasycznego "Terapia-Zdrowia"

Masaż terapeutyczny

Stosowany w profilaktyce, leczeniu i rehabilitacji wielu chorób z zakresu chirurgii, ortopedii, neurologii. Coraz częściej stosowany w terapii chorób wewnętrznych.
Polega na zastosowaniu wielu ściśle określonych warunkami anatomiczno-fizjologicznymi sposobów masażu, których celem jest poprawienie psychofizycznej sprawności pacjenta.
Wykonywany głównie ręcznie, co pozwala na palpacyjną ocenę reaktywności masowanych tkanek oraz ocenę zmian tkankowych, takich jak zgrubienia łącznotkankowe, tkliwość bólowa, przeczulica, zmiany napięcia mięśniowego. Pozwala na dokładne pod względem topograficznym opracowanie tkanek z uwzględnieniem odpowiedniego sposobu wykonania masażu, stosownie do okolicy masowanej i występujących zmian chorobowych.

Zakres i metody stosowania tego masażu zależą od aktualnego stopnia dojrzałości i plastyczności układu nerwowego, od stanu narządów ruchu i od wysiłkowej wydolności narządów wewnętrznych.
Masaż terapeutyczny polega na takim odkształcaniu tkanek masowanych, aby uzyskać u pacjenta właściwy efekt, uwzględniając jego aktualne warunki anatomiczne, fizjologiczne i fizjopatologiczne.
Podstawowym ogniwem przekazywania i odbioru bodźców masażu jest zmysł dotyku. Dotyk jako zmysł sensoryczny, posiada swoje detektory w całym organizmie. Na poziomie komórkowym początek odczuwania dotknięcia pojawia się wtedy, gdy nacisk fizyczny na zakończenie nerwowe wywołuje powstanie impulsów elektrycznych w układzie nerwowym, docierających do części czuciowej kory mózgu. Podstawą przemiany energii mechanicznej masażu na energię elektryczną impulsu nerwowego jest zmiana potencjału spoczynkowego komórki na potencjał czynnościowy.

W masażu bodźcem jest energia mechaniczna przekazywana w różny sposób tkankom. Bodziec dotykowy pobudza czuciowe zakończenia nerwowe w skórze, mechanoreceptory, termoreceptory oraz wolne zakończenia nerwowe. Informacja o bodźcu jest przewodzona przez obwodowe drogi czuciowe do komórek w zwojach rdzeniowych i przez korzeń tylny do rdzenia i nim do strefy czuciowej mózgu, aby stworzyć w świadomości pacjenta odczucie dotyku. Wszystkie zewnętrzne bodźce masażu są przetwarzane w ośrodkowym układzie nerwowym i wyzwalają reakcje dostosowawcze różnych tkanek, zwane odczynem.
Odczyn na bodziec masażu stanowi zespół złożonych reakcji układowych organizmu. Mogą to być zmiany cech fizycznych samych tkanek jako materii strukturalnej, a więc zmiany objętości, gęstości, lepkości oraz zmiany w rozmieszczeniu płynów ustrojowych. Mogą to być zmiany potencjałów czynnościowych błon komórkowych , co wpływa na przepuszczalność jonów, od których zależy przebieg reakcji biochemicznych w tkankach i narządach. Efektem tych procesów są zmiany czynnościowe układów fizjologicznych, wpływające na normalizację procesów zaburzonych stanem chorobowym.

Podstawą właściwego oddziaływania masażu na organizm pacjenta jest jego właściwe ułożenie rozluźniające. Zasadą jest takie ułożenie chorego na stole do masażu, aby zapewnić wygodną , rozluźnioną, a w niektórych przypadkach „drenażową” pozycję ciała.
Dbając o jak najwyższy standard zabiegów wyposażyłem gabinet w stosowny stół do masażu, pozwalający na właściwe manipulowanie ułożeniem pacjenta.
Jednak, dla osób z dysfunkcją ruchową i obciążonych zwyrodnieniami układu kostnego, wyposażyłem gabinet w krzesło do masażu. Pozwala ono na wykonanie zabiegu bez konieczności długotrwałego leżenia w trakcie terapii. Masaż odbywa się w pozycji siedzącej, z pełnym podparciem pacjenta, gwarantującym skuteczność masażu, a więc powodzenia terapii.

Treść:

Podpis: